Biezeknoppen
Juncus conglomeratus

Biezeknoppen (Juncus conglomeratus), ook bekend als de Knoopbies, is een overblijvende, zodevormende gedrongen oever- en graslandplant uit de russenfamilie. De plant wordt normaal gesproken zo'n 30 tot 70 cm hoog en is gemakkelijk te herkennen aan zijn ronde, stugge stengels en de compacte, donkere bloeiwijze. De bloeiwijze is een dichte, bolvormige groep van bloempjes die halverwege de stengel lijkt te zitten. Biezeknoppen komen vooral voor op natte, voedselarme gronden, vaak langs sloten, in vochtige graslanden, op veengrond of natte heide. De plant is belangrijk voor het behoud van vochtige biotopen en fungeert als schuilplaats voor kleine dieren. Voor de tuin is biezeknoppen geschikt voor natuurlijke oeverbeplanting. Hoewel het geen opvallende sierwaarde heeft, wordt het gewaardeerd in natuurrijke tuinen en waterpartijen vanwege zijn bijdrage aan biodiversiteit. Biezeknoppen wordt incidenteel gebruikt in bloemschikwerken. De plant is van oudsher weinig toegepast in cultuur, maar krijgt waardering in ecologische tuinen en landschapsinrichting.

• Zaai biezeknoppen (Juncus conglomeratus) in het voorjaar (maart-april) of het najaar (september-oktober).
• Gebruik een natte, zure en voedselarme grond (zoals veengrond of leem).
• Meng de fijne zaden met wat zand voor gelijkmatige verdeling.
• Zaai oppervlakkig: druk de zaden licht aan, maar bedek ze niet of hooguit met maximaal 0,2 cm grond.
• Houd een afstand van ongeveer 15 cm tussen de zaden.
• Houd de grond goed vochtig tot de kieming (meestal 2-4 weken).
• Verplant jonge planten indien nodig op hun definitieve plek als ze enkele centimeters groot zijn.